ایمپلنت دندان
آنچه امروزه از ایمپلنت دندان می‌شناسید، مرهون زحمات یک جراح ارتوپد سوئدی به نام پروفسور اینگوار برنمارک می‌باشد که به دلیل این اختراع خود، وی را پدر ایمپلنتولوژی نامیدند. در این روش درمانی، از یک دندان مصنوعی با پایه‌ای فلزی برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته استفاده می‌کنند. این پایه‌ی فلزی که اصطلاحا به آن فیکسچر ایمپلنت می‌گویند، طی عمل جراحی در درون استخوان فک قرار داده می‌شود. پس از چند ماه نیز به علت جنس تیتانیوم و یا زیرکونیومی خود، می‌تواند به استخوان فک جوش بخورد. فیکسچر ایمپلنت دندان در واقع نقش ریشه؛ و تاج مصنوعی نیز نقش تاج طبیعی دندان را بازی می‌کند. با توجه به اینکه چه تعداد از دندان‌ها از دست رفته باشند، بر روی فیکسچر، یک تاج و یا بخشی از یک بریج قرار داده خواهد شد.
پس از جوش خوردن ایمپلنت دندان به استخوان فک، عملکرد این دندان مصنوعی کاملا شبیه دندان طبیعی خواهد بود و می‌تواند بدون پشتیبانی استخوان فک عمل کند و در جای خود محکم و ثابت باقی بماند. به این عملِ جوش خوردن ایمپلنت دندان به استخوان فک، یکپارچگی استخوان می‌گویند. جالب است بدانید که به دلیل پیشرفت علم، ایملنت‌های نسل جدید تا میزان 98% به صورت موفقیت‌آمیزی با فک پیوند برقرار می‌کنند.
شرایط انجام عمل ایمپلنت
کاشت ایمپلنت دندان و بازگرداندن زیبایی و عملکرد دندان‌ها و فک به دهان، نیازمند شرایط ویژه‌ای است. به عنوان مثال محل دندان از دست رفته، مورد بررسی قرار می‌گیرد. حجم و تراکم استخوان فک، مخصوصا در محلی که قصد کاشت دندان را دارید چک خواهد شد. سلامت عمومی بدن شما مورد آزمایش و بررسی قرار خواهد گرفت. بودجه مالی و ترجیحات شما نیز در نظر گرفته خواهد شد. در نهایت نیز با توجه به مجموعه‌ی این فاکتورها، ایمپلنت دندان انجام خواهد گرفت.
برای این منظور ابتدا پزشک معالج، محل دندان مورد نظر را از طریق معاینه‌ی فیزیکی و همچنین عکس‌برداری پرتوی ایکس معاینه می‌کنند. حتی در برخی موارد ممکن است دندانپزشک شما به کمک سی تی اسکن شرایط استخوان فک، عصب‌ها و سینوس‌ها را نیز مورد بررسی قرار دهد. توجه داشته باشید که در هنگام مراجعه به دندانپزشک، حتما پزشک خود را از سابقه‌ی پزشکی و بیماری‌های خود مطلع سازید. لازم به ذکر است که تنها در صورت وجود شرایط زیر، می‌توانید دندان‌های خود را ایمپلنت کنید:
- از دست دادن یک یا چند دندان.
- وجود استخوان کافی جهت ایمپلنت.
- برخورداری از سلامت لثه و بافت دهان.
- نداشتن بیماری‌های خاص که با وجود ایمپلنت مشکل‌ساز شود.
- از دست دادن قدرت جویدن و تکلم به دلیل بی‌دندانی.
- سیگاری نبودن.
انواع ایمپلنت دندان
همانگونه که به بیان اطلاعات مربوط به ایمپلنت دندان پرداختیم، اطلاع از انواع آن نیز می‌تواند به انتخاب بهترین روش کمک کند. در گذشته ایمپلنت دندان دارای دو گونه‌ی اصلی به نام‌های ایمپلنت داخل استخوانی یا اندوستیل و ایمپلنت روی استخوانی یا ساب پریوستئال بود. در روش اول، ایمپلنت در درون استخوان فک قرار می‌گرفت و در روش دوم، ایمپلنت بر روی استخوان فک قرار می‌گرفت و لثه آن را می‌پوشاند. از آنجایی که روش دوم در طولانی مدت، ضعیف‌تر خواهد شد، دیگر قابل استفاده نیست.
جالب است بدانید که استفاده از ایمپلنت تنها به موارد ذکر شده ختم نمی‌شود. در برخی مواقع پزشک برای کمک به درمان‌های دیگر از ایمپلنت استفاده می‌کند. حتی از آن برای ثابت نگه‌داشتن دندان مصنوعی، پروتز، درمان ارتودنسی، جایگزینی دندان‌های پوسیده و پشتیبانی از ست کامل دندان مصنوعی در هر فک نیز استفاده می‌کند. پزشک ایمپلنت‌ها را در جایی از استخوان فک قرار می‌دهد که مطمئن است بهترین عملکرد و پشتیبانی را خواهد داشت.
مراحل ایمپلنت دندان
عمل ایمپلنت دندان همانند سایر عمل‌ها دارای مراحل مهمی است. در جلسهی اول، پزشک معالج با شما در رابطه با انجام ایمپلنت مشاوره خواهد کرد و همچنین شرایط فک و سلامت عمومی بدن شما را مورد بررسی قرار می‌دهد. اگر واجد شرایط انجام عمل ایمپلنت باشید، در جلسهی بعد و یا در همان جلسه، پزشک عمل را آغاز خواهد کرد. مراحل عمل ایمپلنت به شرح زیر ست:
- بی‌حس کردن بخشی از فک که قرار است عمل ایمپلنت در آن ناحیه انجام شود.
- کشیدن دندان یا ریشه‌هایی از دندان که همچنان در داخل استخوان فک وجود دارند.
- ایجاد حفره‌ی مناسب درون استخوان فک به کمک دریل و سایر ابزار‌ها. این حفره محل قرارگیری فیکسچر خواهد بود.
- قرار دادن ایمپلنت درون حفره‌ی ایجاد شده.
- پوشاندن روی ایمپلنت و بخیه‌زدن لثه.
- دادن زمان کافی به بیمار برای جوش‌خوردن ایمپلنت به لثه. این مدت زمان با توجه به ساختار فک، کیفیت استخوان‌ها، سلامت لثه و سلامت عمومی بدن شما از 2 تا 6 ماه متغیر است.
- نصب قطعه‌ی اباتمنت بر روی فیکسچر ایمپلنت. وظیفه‌ی اباتمنت نگه‌داشتن تاج دندان است.
- قالب‌گیری پروتز توسط پزشک.
- ساخت پروتز توسط لابراتوار برای نصب بر روی فیکسچر.
- متصل کردن تاج دندان با مواد مخصوص و همچنین یک پیچ کوچک به اباتمنت.
