کیسه صفرا عضوی در بخش تحتانی کبد است که صفرای ترشح‌شده از کبد در آن تجمع یافته و هنگام نیاز از طریق مجرای صفراوی مشترک به روده باریک ریخته می‌شود. آیا شما در بین اطرافیان خود فردی مبتلا به سنگ کیسه صفرا می شناسید؟ فکر می کنید شاید خود نیز به نوع بی علامت آن مبتلا باشید؟ در این مقاله با ما همراه باشید تا اطلاعات جامعی در مورد سنگ کیسه صفرا بدست آورید.
برای مطالعه بیشتر: لاغر شدن با اسلیو معده؟
علائم
اکثر افراد مبتلا به سنگ‌های صفراوی هیچ نشانه‌ای ندارند. این به این دلیل است که سنگ در کیسه صفرا باقی می‌ماند و هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند. با این حال، گاهی اوقات سنگ‌های صفراوی ممکن است به کوله سیستیک یا التهاب کیسه صفرا منجر شوند.
علائم اولیه درد ناگهانی است که به سرعت این درد بدتر می‌شود. این درد می‌تواند در سمت راست بدن، درست زیر دندان‌ها، بین نوک شانه یا در شانه راست رخ دهد.
سایر علائم عبارتند از:
- درد در سمت راست بدن، درست زیر دنده
- درد پشت ما بین تیغه شانه
- درد در شانه راست
- حالت تهوع
- استفراغ
- تعریق
- بی‌قراری
این محتوای مفید را هم دنبال کنید: “چاقی” را موشکافانه تر بشناسیم
علل ایجاد سنگ صفرا
هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث شکل گیری سنگ های کیسه صفرا می شود. پزشکان فکر می کنند که سنگ های صفراوی ممکن است در موارد زیر ایجاد شوند :
کلسترول بیش از حد در صفرای شما تجمع پیدا کرده است : به طور معمول، صفرای شما حاوی مواد شیمیایی کافی برای حل کلسترول دفع شده از کبد است اما اگر کبد شما به حدی کلسترول دفع کند که صفرا نتواند آن را حل کند، ممکن است کلسترول اضافی به کریستال و در نهایت به سنگ تبدیل شود.
صفرای شما حاوی بیلی روبین زیاد است : بیلی روبین یک ماده شیمیایی است که با تجزیه سلول های قرمز خون تولید می شود. شرایط خاص از جمله سیروز کبدی، عفونت های مجاری صفراوی و برخی از اختلالات خونی باعث می شود کبد شما بیش از حد بیلی روبین تولید کند. بیلی روبین اضافی به تشکیل سنگ کیسه صفرا کمک می کند.
کیسه صفرای شما به خوبی خالی نمی شود : اگر کیسه صفرا به طور کامل یا به اندازه کافی خالی نشود، ممکن است صفرا بسیار غلیظ شده و در تشکیل سنگ های صفراوی نقش داشته باشد.
درباره ی عفونت مفصل چه می دانید؟
مواردی که احتمال ابتلا را زیاد می کنند
- جنس مونث
- سن ۴۰ سال یا بالاتر
- اضافه وزن یا چاقی
- بی تحرکی
- باردار بودن
- رژیم غذایی پرچرب
- رژیم غذایی با کلسترول بالا
- رژیم غذایی کم فیبر
- داشتن سابقه خانوادگی سنگ های کیسه صفرا
- ابتلا به دیابت
- داشتن برخی اختلالات خونی مانند کم خونی داسی شکل یا لوسمی
- کاهش وزن سریع
- مصرف داروهای حاوی استروژن مانند داروهای خوراکی ضد بارداری یا داروهای هورمون درمانی
- داشتن بیماری کبدی
بیشتر بخوانید، بیشتر بدانید: معرفی کامل بیماری نقرس
تشخیص سنگ صفرا
آزمایشات و روش های مورد استفاده برای تشخیص سنگ کیسه صفرا و عوارض آن شامل موارد زیر هستند :
سونوگرافی شکمی : آزمایش رایجی است که بیشتر در جستجوی نشانه های سنگ صفرا است.
سونوگرافی آندوسکوپی (EUS) : این روش می تواند به شناسایی سنگ های کوچکتر که ممکن است در سونوگرافی معمول دیده نشوند کمک کند.
سایر تست های تصویربرداری : آزمایش های اضافی ممکن است شامل کولسیستوگرافی دهانی، اسکن اسید ایمینو دی استیک کبدی (HIDA)، توموگرافی کامپیوتری (CT)، کلانژیوپانکراتوگرافی رزونانس مغناطیسی (MRCP) یا کلانژیوپانکراتوگرافی رتروگراد آندوسکوپی (ERCP) باشد.
آزمایش خون : آزمایش خون ممکن است عفونت، زردی، پانکراتیت یا سایر عوارض ناشی از سنگ کیسه صفرا را نشان دهد.
عوارض سنگ کیسه صفرا چیست؟
عوارض سنگ صفرا ممکن است شامل موارد زیر باشد :
التهاب کیسه صفرا : سنگی که در گردن کیسه صفرا قرار می گیرد می تواند باعث التهاب کیسه صفرا (کوله سیستیت) شود. کوله سیستیت باعث درد و تب شدید می شود.
انسداد مجرای مشترک صفراوی : سنگ های صفراوی می توانند لوله هایی را که از طریق آنها صفرا به روده کوچک جریان می یابد مسدود کنند و درد شدید و زردی می تواند ایجاد شود.
انسداد مجرای پانکراس : مجرای پانکراس لوله ای است که از پانکراس شروع می شود و درست قبل از ورود به دوازدهه به مجرای مشترک صفراوی متصل می شود. مایع پانکراس که به هضم غذا کمک می کند، از مجرای پانکراس جریان می یابد.
سنگ کیسه صفرا می تواند باعث انسداد مجرای پانکراس شود. پانکراتیت باعث درد شدید و مداوم در شکم می شود و معمولا به بستری شدن در بیمارستان نیاز دارد.
سرطان کیسه صفرا : افرادی که سابقه سنگ کیسه صفرا دارند خطر بالایی برای ابتلا به سرطان کیسه صفرا دارند. سرطان کیسه صفرا بسیار نادر است؛ بنابراین اگرچه خطر ابتلا به سرطان زیاد است اما احتمال ابتلا همچنان بسیار اندک است.
شاید این مطلب هم برایتان جالب باشد: “رژیم فستینگ” با غذاها نه، با زمان بازی کنید!
درمان سنگ کیسه صفرا
سنگ‌های صفراوی اگر باعث ایجاد التهاب کیسه صفرا، انسداد مجاری صفراوی و یا حرکت سنگ از مجاری صفراوی به داخل روده شوند، باید تحت درمان قرار بگیرند. درمان شامل کوله سیستکتومی یا برداشتن کل کیسه صفرا است که در برخی افراد تحت لاپارسکوپی انجام شده و در برخی نیاز به جراحی‌های باز شکمی وجود دارد. داروی اورسیدوکولیک اسید (Ursodeoxycholic acid) در صورتی که جنس این سنگ‌ها از کلسترول باشد، می‌توانند تا حدودی از میزان محتوای کلسترولی کیسه صفرا کاسته و از تشکیل این سنگ‌ها بکاهند.
البته علی رغم وجود دارو و مداخلات جراحی برخی از مردم درمان‌های طبیعی برای خلاص شدن از شر این سنگ‌ها جایگزین می‌کنند. روش‌های طب سوزنی، یوگا تا حدودی درمان کننده هستند البته باید در نظر داشته باشید در صورت وخامت شرایط، پزشک تصمیم گیرنده نهایی خواهد بود.
جهت آگاهی: همه چیز درباره ایست قلبی
سخن پایانی
در این نوشتار درباره سنگ کیسه صفرا خواندیم. قابل ذکر است که برداشتن کیسه صفرا عارضه ی خاصی ندارد و بعد از برداشیتن کیسه صفرا صفرای مازاد به جای انبار شدن در کیسه صفرا مستقیما به داخل روده ریخته می شود که این اقدام گاهی بعد از عمل تا مدتی بیمار را دچار اسهال می کند که این مشکل نیز موقتی است و بهبود می یابد. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد. شما هم نظرات و تجربیات خود را در کامنت با ما به اشتراک بگذارید.
