نقرس نوعی آرتریت (التهاب مفصل) می‌باشد که باعث ایجاد درد شدید، تورم و گرفتگی در مفصل می‌شود. این بیماری معمولاً مفصل انگشت بزرگ پا را درگیر می‌کند. شما درباره علل و درمان های این بیماری چیزی می دانید؟ در این مقاله با ما همراه باشید تا با اطلاعات مورد نیاز در مورد این بیماری آشنا شوید.
بیشتر بخوانید، بیشتر بدانید: آنچه باید درباره پرکاری تیروئید بدانید
دلایل ایجاد بیماری نقرس
نقرس در ابتدا بواسطه اضافه شدن اسید اوریک در خون و یا هیپراوریسمی ایجاد می شود. اسید اوریک در طی فروپاشی پورین ها تولید می شود. پورین ها ترکیبات شیمیایی هستند که به مقادیر زیادی در غذاهای خاص مانند گوشت، مرغ و غذاهای دریایی یافت می شوند.
به طور معمول، اسید اوریک در خون حل می شود و از طریق کلیه ها از ادرار دفع می شود. اگر اسید اوریک بیش از حد تولید شود یا به اندازه کافی دفع نشود، می تواند کریستال هایی مانند سوزن را ایجاد کند که موجب التهاب و درد در مفاصل و بافت های اطراف می شود.
این محتوا را هم حتما دنبال کنید: کبد چرب، عارضه ای در کمین سلامتی شما
انواع بیماری نقرس را بشناسیم
نقرس مراحل متعددی دارد که معمولاً هر کدام از این مراحل، خود می‌توانند به عنوان نوع متفاوتی از نقرس شناخته شوند.
۱) نقرس بدون علامت
افراد ممکن است دارای مقادیر زیادی اوریک اسید در جریان خون خود باشند، اما هیچ گونه علامت مشهودی از این بیماری را از خود نشان ندهند. در این مرحله، نیازی به انجام درمان نیست. اگر چه مقادیر بالای اوریک اسید ممکن است باعث شود کریستال‌های اورات در بافت‌ها تشکیل شده و ایجاد آسیب خفیف کنند.
ممکن است به افراد مبتلا به هایپراوریسمی بدون علامت توصیه شود که گام‌های لازم را برای رسیدگی به عواملی که باعث افزایش سطح اوریک اسید در خونشان شده است، بردارند.
۲) نقرس حاد
این مرحله از بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که کریستال‌های اورات تشکیل شده در مفاصل، به طور ناگهانی باعث ایجاد التهاب حاد و درد شدید شوند. به این حمله ناگهانی برافروختگی می‌گویند و معمولاً طی ۳ الی ۱۰ روز فروکش خواهد کرد. برافروختگی معمولاً با قرار گرفتن در شرایط استرس‌زا، مصرف الکل یا داروهای به خصوص و همچنین سردی هوا، ایجاد می‌شود.
۳) نقرس بحرانی یا بینابینی
این مرحله از نقرس مربوط به فواصل زمانی میان حملات نقرسی حاد می‌باشد. این مرحله ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها به طول بینجامد. در طول این مدت نیز هیچ حمله نقرسی روی ندهد. اگر چه در صورت عدم درمان بیماری، این حملات ممکن است در طول زمان طولانی‌تر و در دفعات بیشتری اتفاق بیفتند. در طول این مرحله، مقدار کریستال‌های اورتی که در بافت‌ها تشکیل می‌شوند، بیشتر خواهد شد.
۴) نقرس مزمن همراه با تشکیل سنگ اورات (توفو)
این نوع از نقرس تحلیل‌برترین شکل این بیماری می‌باشد. کلیه‌ها و مفاصل ممکن است دچار آسیب دائمی شده باشند. در این مرحله بیمار از التهاب مزمن مفاصل رنج می‌برد. ممکن است در قسمت‌های خنک‌تر بدن، مانند مفاصل انگشتان، تکه‌های بزرگی از کریستال اورات تشکیل شود.
رسیدن به این مرحله از بیماری تنها به دنبال عدم رسیدگی درمانی و در طول مدت زمان طولانی، نزدیک به ۱۰ سال، اتفاق می‌افتد. معمولاً بیمارانی که به شکل مناسب مورد درمان قرار می‌گیرند، به ندرت به این مرحله از بیماری خواهند رسید.
۵) نقرس کاذب
یکی از بیماری‌هایی که به سادگی با نقرس اشتباه گرفته می‌شود، نقرس کاذب است. علائم این بیماری بسیار شبیه به نقرس می‌باشد. اگر چه دوره‌های برافروختگی معمولاً از شدت کمتری برخوردار هستند.
اصلی‌ترین تفاوت میان نقرس کاذب و نقرس این است که در این بیماری، تحریک مفاصل به دلیل تشکیل کریستال‌های پیروفسفات کلسیم خواهد بود. درمان نقرس کاذب با درمان نقرس، متفاوت است.
درباره ی رژیم کانادایی چه می دانید؟
فاکتورهای افزایش ریسک بیماری نقرس
در عمل فاکتورهای ریسک متعدد می تواند با ابتلای فرد به بیماری نقرس ارتباط داشته باشند که این موارد به شرح زیر هستند:
- چاقی
- جذب بالای الکل
- مسائل ژنتیکی
- جذب بالای مواد غذایی که دارای سطح بالای پورین هستند (برای مثال بعضی از غذاهای دریایی و بعضی از انواع گوشت ها)
- مصرف داروهای خاص مثل دیورتیک (قرص های سیال)
- وارد شدن آسیب به یک مفصل
- ابتلا به بیماری های کلیه به صورت مزمن
برای مطالعه بیشتر: سیر تا پیاز گوارش غذا در بدن
اصولی برای پیشگیری از نقرس
راهکارهای بسیاری برای تغییر سبک زندگی و عادات غذایی، در راستای پیشگیری از نقرس وجود دارد:
- مصرف نزدیک به ۲ الی ۴ لیتر مایعات در روز
- پرهیز از مصرف الکل
- داشتن وزن مناسب
شاید این محتوا هم برایتان جالب باشد: چرا بی دلیل چاق می شوم؟!
درمان نقرس
اکثر موارد نقرس با دارو درمان می شوند. داروها را می توان برای درمان علائم نقرس، جلوگیری از عود بیماری و کاهش خطر ابتلا به عوارض نقرس مانند سنگ کلیه استفاده کرد.
داروهای متداول شامل داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)، کلشیسین یا کورتیکواستروئیدها هستند. این داروها باعث کاهش التهاب و درد در ناحیه نقرس می شود و معمولا به صورت خوراکی مصرف می شود.
داروها همچنین می توانند برای کاهش تولید اسید اوریک (مهار کننده های زیستین اکسیداز مانند آلوپورینول) یا بهبود توانایی کلیه برای حذف اسید اوریک از بدن (پروبنسید) مورد استفاده قرار گیرند.
جهت آگاهی: چاقی کودکان و عوارض آن
سخن پایانی
در این نوشتار درباره بیماری نقرس سخن گفتیم. باید گفت که شیوع بیماری نقرس در زنان 9 برابر مردان است. ابتلای مردان بیشتر بعد از دوره بلوغ بوده و بیشترین ابتلا در سنین بالاتر از 75 سال می باشد. در زنان حملات نقرس بیشتر بعد از یائسگی ایجاد می شود. شما هم نظرات و تجربیات خود را در کامنت با ما به اشتراک بگذارید.
