امروزه، گزینه‌های مختلفی برای زایمان در دسترس قرار دارد. خانم‌های باردار می‌توانند بسته به وضعیت روحی و شرایط جسمانی خود روش خاصی را برای وضع حمل برگزینند. در حال حاضر، بسیاری از افراد زایمان در آب را انتخاب می‌کنند.زایمان در آب، معمولا در وان یا استخرهای مخصوص بادی اتفاق می‌افتد. در مواردی، ممکن است فرد تمایل داشته باشد، وضع حمل خود را در خارج از آب به پایان برساند. در این صورت، مراحل اولیه در داخل وان آب سپری می‌شود و تولد نوزاد در خارج از این محیط اتفاق می‌افتد. این در حالی است که سایر افراد، تمایل دارند کل روند زایمان را در آب تجربه کنند.
فهرست مطالب
- زایمان در آب چیست؟
- چه کسانی می توانند زایمان در آب را تجربه کنند؟
- چه کسانی نباید زایمان در آب انجام دهند؟
- زایمان در آب چگونه انجام می‌شود؟
- مزایای زایمان در آب چیست؟
- آیا زایمان در آب معایبی به دنبال دارد؟
- آیا ممکن است حین زایمان در آب نوزاد غرق یا خفه شود؟
- آیا در صورت انجام زایمان در آب می توان از گزینه کلامپ بند ناف استفاده کرد؟
- سخن پایانی و سوالات متداول
زایمان در آب چیست؟
به فرآیند زایمان طبیعی در آب با استفاده از وان های عمیق حمام یا استخر زایمان، زایمان درآب می گویند. تحقیقات بسیاری نشان داده اند که زایمان در آب نه تنها مضر و عذاب آور نیست، بلکه به تسکین درد زایمان نیز کمک می کند.همچنین مادر حین زایمان آرامش و راحتی بیشتری نسبت به محیط های بدون آب دارد. آب می تواند به شخص کمک کند تا وزنش را تحمل کند، حرکت به اطراف تسهیل شود و احساس کنترل بیشتری در هنگام زایمان داشته باشد.
چه کسانی می توانند زایمان در آب را تجربه کنند؟
اگر بارداری کم خطر داشته اید و ماما یا پزشک متخصص زنان و زایمان معتقد است که انجام این امر برای شما و جنین شما بی خطر است، زایمان در آب می تواند یک گزینه خوب برای شما باشد. البته برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله بالا بودن گلبول سفید در بارداری را بخوانید.
اما در حالت کلی بهتر است تا قبل از روزهای پایانی بارداری در مورد این موضوع با پزشک یا ماما به صورت مفصل صحبت کنید و تمام جوانب را در نظر بگیرید و پس از تصمیم گیری، شروع به برنامه ریزی کنید.
چه کسانی نباید زایمان در آب انجام دهند؟
- وضعیت جنین بریچ (سر جنین در شکم مادر به سمت بالا) باشد.
- مادر دو قلو یا سه قلو (یا بیشتر) باردار باشد.
- جنین نارس باشد. یعنی زیر 37 هفته به دنیا بیاید.
- جنین قبل یا هنگام زایمان از مکونیوم عبور کرده باشد.
- مادر تبخال فعال یا هرپس داشته باشد.
- مادر حین بارداری مبتلا به پره اکلامپسی شده باشد.
- مادر دچار عفونت باشد.
- مادر در زمان زایمان و روزهای پایانی بارداری تب و درجه دمای بدن بالا داشته باشد.
- مادر دچار خونریزی شود.
- از پاره شدن کیسه آب آمنیوتیک مادر بیش از 24 ساعت گذشته باشد.
- مادر در زایمان قبلی خود قبلاً سزارین کرده باشد.
- مادر در معرض خطرات ابتلا به مشکلات زایمان باشد.
در صورت داشتن هر یک از عوامل خطر ذکر شده در بالا احتمالاً به مادر توصیه می شود که درآب زایمان نکند. زیرا ممکن است در شرایط اضطراری قرار بگیرد و سلامت خود یا فرزندش به خطر بیفتد.
مثلا اگر مادر به عفونت مبتلا باشد، ممکن است در معرض خطر انتقال آن عفونت به نوزاد خود در محیط آبی باشد. اگر مادر در معرض خطر خونریزی باشد، حضور در استخر می تواند خطرناک باشد زیرا اندازه گیری مقدار خون از دست رفته در آب دشوار است. بنابراین اگر هر یک از موارد بالا در مورد شما صدق می کند، بهتر است با دکتر متخصص زنان و زایمان مشورت کنید.
زایمان در آب چگونه انجام می‌شود؟
برای آن که بدانید، زایمان درآب چگونه انجام می‌شود، ابتدا باید با مفهوم این نوع زایمان آشنا شوید. زایمان درآب، در اصل، همان وضع حمل فیزیولوژیک و طبیعی است؛ با این تفاوت که برای ایجاد آرامش بیشتر، در استخر یا وان اب گرم انجام می‌شود. در این روش، وان یا استخر بادی مخصوص زایمان را بااب ولرم پر می‌کنند. سپس، مادر در آب غوطه‌ور می‌شود و مراحل درد زایمان را طی می‌کند.
مزایای زایمان در آب چیست؟
- آب گرم می تواند به آرامش، درد کم و راحتی زن کمک کند.
- راحتی و پشتیبانی در آب به این معنی است که شما می توانید موقعیت های مختلف را برای زایمان در آب امتحان کنید و آزادانه تر حرکت کنید.
- هنگام ایستادن در آب، نیروی جاذبه به حرکت نوزاد به سمت پایین و سمت کانال زایمان کمک می کند.
- قرار گرفتن در آب می تواند فشار خون خانم را کاهش دهد و احساس اضطراب را تا حد زیادی برطرف کند. همچنین بدن زن را قادر به آزاد سازی اندورفین می کند که در کاهش درد نقش بسیار موثری دارد.
- آب می تواند به بهبود کمردرد و احساس فشار حین زایمان کمک کند. اگر حین زایمان در آب پاها به اندازه کافی باز شوند، این تاثیر دو چندان خواهد شد.
- زایمان و تولد در استخر یا حمام زایمان می تواند یک تجربه “دنج” باشد و باعث شود خانم احساس امنیت بیشتری کند.
- با خروج سر کودک از کانال زایمان، آب می تواند به کشیدگی پرینه کمک کند و خطر آسیب را کاهش می دهد.
آیا زایمان در آب معایبی به دنبال دارد؟
- از ایراداتی که استخر زایمان دارد می توان به عدم اجازه استفاده از مسکن ها اشاره کرد. داوطلبان زایمان در آب، حداقل 6 ساعت قبل از ورود به حمام زایمان نباید از مواد افیونی استفاده کنند.
- انقباضات مادر در آب ممکن است کند یا ضعیف شود، به خصوص اگر خیلی زود به استخر برود.
- اگر آب استخر هنگام زایمان خیلی خنک باشد، نوزاد او در معرض خطر هیپوترمی قرار می گیرد. اما پزشک غالبا به طور منظم دمای آب را بررسی می کند. اگر دمای بدن نوزاد شما پایین باشد، تماس پوست با پوست و حوله های گرم به او کمک می کند.
- در صورت وجود عارضه ممکن است لازم باشد مادر استخر را ترک کند و پروسه زایمان را روی تخت به اتمام برساند.
آیا ممکن است حین زایمان در آب نوزاد غرق یا خفه شود؟
بسیاری از زنان تعجب می کنند و سوال می پرسند که آیا در صورت زایمان درآب خطر غرق شدن نوزاد وجود دارد یا خیر؟ باید بگوییم بله! اما احتمال وقوع آن بسیار بسیار کم است.
نوزادان وقتی در رحم هستند نیازی به تنفس ندارند. زیرا از خونی که از طریق مادر از طریق جفت از مادر می آید اکسیژن می گیرند. وقتی آنها در آب به دنیا می آیند، بدن آن ها طوری رفتار می کند که انگار هنوز در رحم هستند تا این که اولین نفس خود را بکشد. در این هنگام است که ریه های آن ها باز می شود. به این معنی که وقتی نوزاد از آب آمنیوتیک وارد آب معمولی می شود، ریه هایش باز نیستند و هیچ آبی نمی تواند وارد آن ها شود.
بعد از تولد نوزاد در آب، مادر و پزشک نوزاد را به آرامی به سطح زمین می آورند. نوزاد فقط برای مدت کوتاهی زیر آب خواهد بود و تا زمانی که از آب در نیاید نفس نمی کشد. پس نگران این موضوع نباشید. نوزاد شما فقط می تواند در معرض خطرات زیر باشد:
- اگر سر آن ها بالای آب آورده شود و دوباره پایین و به زیر آب برود.
- اگر اکسیژن رسانی آن ها از ناحیه جفت تحت تأثیر قرار گیرد.
- اگر دمای بدن آن ها به طور ناگهانی تغییر کند.
اما لازم به ذکر است که پزشک شما کاملا مراقب خواهد بود که اتفاقاتی مانند این موارد نیفتند.
آیا در صورت انجام زایمان درآب می توان از گزینه کلامپ بند ناف استفاده کرد؟
تاخیر بستن بند ناف یا کلمپ بند ناف (DCC) بسیار روتین شده است. بیشتر مراکز تولد و زایشگاه ها، بخش های زایمان بیمارستان ها و تیم های تولد در خانه سعی می کنند DDC را برای هر تولد انجام دهند. این امر به این دلیل انجام می گیرد که جلوگیری از قطع بند ناف تا زمانی که خون از جفت به داخل بدن نوزاد متوقف نشود، می تواند جریان آهن و سلول های بنیادی به بدن او را افزایش دهد. از این رو در نهایت به رشد و سیستم ایمنی بدن آن ها کمک می کند.
اگر چه بسیاری از مراکز DCC را به صورت عادی انجام می دهند، اما اگر گزینه زایمان درآب را انتخاب کنید، باید از قبل با تیم زایمان صحبت داشته باشید. اگر نوزاد تازه به دنیا آمده کند نفس بکشد، یا خونریزی شما بیش از حد طبیعی باشد، ممکن است پزشک صلاح بداند که بند ناف را زودتر از حد معمول ببرد. ایمنی مادر و نوزاد او در حین و پس از زایمان درآب بسیار مهم است و این موضوع همیشه در اولویت تیم زایمان قرار می گیرد.
سخن پایانی
شما در این مقاله با زایمان در آب آشنا شدید. همچنین از مزایا و معایب و روش انجام آن آگاه شدید. اگر سوال یا نظری دارید آن را در کامنت مطرح کنید تا در اسرع وقت توسط ما جواب داده شود.
سوالات متداول
برای تسریع در تحویل جفت در استخر، می توانید هورمون اکسی توسین یا فشار تزریق کنید. برای انجام آن باید ران مادر کمی از آب خارج شود تا تزریق انجام شود. پس از آن حدود چند دقیقه بعد از تزریق برای تحویل جفت باید استخر را ترک کرد.
از آب به دلیل حمایت و تسکین دادن فشاری که به شما وارد می شود، گاهی اوقات به عنوان اپیدورال طبیعت یا آکوادورال یاد می شود. با این حال، اگر به تسکین بیشتر و اضافی نیاز دارید، میتوانید از گاز اکسیژن و هوا نیز در حمام زایمان استفاده کنید. لوله انتونوکس ضد آب است بنابراین می توان از آن در استخر نیز استفاده کرد.
